Jak to robią single? Liz Tuccillo

Tytuł: Jak to robią single?
Autor: Liz Tuccillo
Wydawnictwo: Sonia Draga
Gatunek: Kobieca, Komedia

Ilość stron: 416
O czym to jest?:

W pewien rześki październikowy poranek Julie Jensen, trzydziestoośmiolatka pracująca w dużym nowojorskim wydawnictwie, w drodze do pracy odbiera histeryczny telefon od swojej przyjaciółki Georgii. Załamana po odejściu męża do młodej instruktorki samby Georgia namawia niechętną z początku Julie do zorganizowania babskiej imprezy ze znajomymi singielkami, by mogła sobie przypomnieć, dlaczego tak fajnie jest być wolną. Ale wieczór, który zaczyna się od steków i martini, a kończy wizytą na pogotowiu, staje się dla Julie sygnałem ostrzegawczym. Okazuje się bowiem, że jej wolne przyjaciółki wcale nie są takie szczęśliwe.(lubimyczytac.pl)

Moje refleksje :

Na wstępie powiem, że oczekiwałam czegoś innego. Opis i rekomendacje z tyłu książki zapowiadały, iż mam styczność z dobra komedią. I na to się nastawiałam. Usiadłam wygodnie na kanapie, zrobiłam ciepłą herbatkę i czekałam na salwy śmiechu. Niestety, nic takiego nie miało miejsca.

Historia sama w sobie jest dość ciekawa, jednak brakuje je polotu. Uważam, że gdyby autorka dodała więcej wątków pobocznych a mniej skupiła się na idealnym przedstawieniu przemyśleń głównej bohaterki. Co więcej, akcja rozłożona była pomiędzy kilka rożnych bohaterek. I wydawać by się mogło, że skoro nie są one do siebie podobne, to będzie łatwo je odróżniać. Ależ skąd! Czytając, miałam początkowo pewne problemy z poskładaniem sobie tego wszystkiego w całość. W miarę zagłębiania się w historię oczywiście stało się to bardziej przystępne, ale jak to mówią, ważne jest pierwsze wrażenie.

Co do głównej bohaterki również mama zastrzeżenia. W moim mniemaniu momentami zachowuje się ona niedojrzale w stosunku do swojego wieku, a ponadto wydawała mi się lekko pusta osobą. Pozytywem jest jednak to, iż nie irytuje podczas czytania.

Zazwyczaj nie mam zastrzeżeń, gdy kartki w książkach są białe. Ale w tej nawet to mi przeszkadzało. Może to tylko taki odcień bieli, ale przy czytaniu dosłownie razi w oczy. Czcionka nie należy do największych, zatem moje oczy lekko się męczyły.

Ogólnie, jak zresztą widać nie należę do fanów tej książki i raczej filmu nakręconego na jej podstawie nie obejrzę. Mam jednak zamiar dać jej drugą szansę za jakiś czas. Może wtedy moje odczucia będą inne?

Ocena: 4/10

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję wydawnictwu Sonia Draga